به نقل از «خبرآنلاین»

کشف عجیب اقیانوس‌های پنهان در اعماق منظومه شمسی

تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۰۱۷۷۸

دو قمر موسوم به «میراندا» و «آریل» دو مظنون اصلی در خصوص پراکندن پلاسما در فضای پیرامون اورانوس هستند که این قمرها ممکن است صحنه فوران ستون‌های اقیانوسی باشند.

فضاپیمای «وویجر۲» تنها فضاپیمایی است که تا کنون از کنار سیاره اورانوس رد شده است و داده‌های به دست آمده از این ماموریت فضایی که در مسیر خود حدود ۴۰ سال پیش از کنار اورانوس عبور کرده است، دلایل کافی برای دانشمندان ایجاد کرده تا یک ماموریت دیگر به سمت اورانوس ترتیب دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«ایان کوهن» ستاره شناس از لابراتوار فیزیک کاربردی «جانز هاپکینز» می‌گوید: اکنون چند سال است که بر این نکته تاکید کرده‌ایم که سنجش ذرات پرانرژی و میدان الکترومغناطیسی نه تنها برای شناخت محیط فضا بلکه همچنین برای کمک به تحقیقات علوم سیارات حائز اهمیت است. این مساله حتی در مورد داده‌هایی که قدمتشان از عمر من بیشتر است نیز صادق است .

کوهن و تیم تحقیقاتی او یافته‌های خود را روز ۱۶ مارس در پنجاه و چهارمین کنفرانس علوم سیارت و قمری ارائه کرده اند که مقاله آن نیز بزودی انتشار خواهد یافت.

هنگامی که وویجر-۲ در سال ۱۹۸۶ سفر خود از کنار سیاره اورانوس پرواز کرد ، ابزار سنجش ذرات انرژی پایین آن داده‌های عجیبی را ثبت کرد: ذرات بارداری که به نظر می‌رسید در مناطق خاصی از میدان مغناطیسی (magnetosphere) اورانوس محبوس شده‌اند. آنها می‌بایست به سمت بیرون گسترش پیدا کرده باشند اما محدود به منطقه استوایی اورانوس در نزدیکی مدارهای دو قمر «میراندا» و «آریل» باقی مانده بودند.

در آن زمان ، دانشمندان اعتقاد داشتند که این وضعیت عجیب حاکی از تزریق الکترون‌های پرانرژی از منبعی مانند یک خُردطوفان (substorm) در میدان مغناطیسی اورانوس است. اما کوهن و همکارانش با بررسی‌های دقیق‌تر دریافتند که این الکترون ها خصوصیات مورد انتظار از یک تزریق خردطوفان را نشان نمی‌دهد.

این موجب شد که احتمالات زیادی مطرح شود. زیرا اکنون دانشمندان به سر دایره اول برگشته و تلاش داشتند تا بفهمند که این الکترون ها از کجا آمده اند. یک نکته جالب برای دانشمندان همانا زاویه بُردار سرعت الکترون ها نسبت به میدان مغناطیسی بود.

به منظور حفظ این زاویه مشاهده شده توسط وویجر-۲ یک منبع مداوم از الکترون ها مورد نیاز بوده است. یعنی منبعی که آنقدر قابل ملاحظه بوده باشد که بتواند بر پراکنده شدن‌ها و از دست رفتن‌های روی داده به علت امواج پلاسما در میدان مغناطیسی سیاره غلبه کرده باشد.

این تیم تحقیقاتی از طریق مدل سازی مشخص کرد که بدون وجود منبعی با چنین ماهیتی ، در نقطه درست و در زاویه درست، زاویه توزیع الکترون‌ها تنها ظرف مدت چند ساعت یک شکل می‌شد.

این محققان با بررسی دقیق‌تر داده‌های وویجر-۲ درصدد یافتن چنین منبعی بر آمد. مدل‌سازی آنها یک حداکثر (ماکزیمم) روشن و غیر قابل انکار را در فضای بین قمرهای میراندا و آریل نشان داد که حاکی از وجود یک منبع از یون‌های پرانرژی در آن منطقه بود.

در مورد اینکه چه چیزی ممکن است تولید کننده این یون‌ها بوده باشد، در ۳۷ سالی که از عبور وویجر-۲ از اورانوس گذشته است، دانشمندان به پیشرفت هایی در این زمینه رسیده‌اند. وویجر۲ در فضای اطراف سیاره زحل نیز پدیده مشابهی ردیابی کرده بود که سال ها بعد کشف و مشخص شد توسط آب‌فشان‌های یخی (icy geysers) در یک قمر اقیانوسی با نام «انکلادوس» (Enceladus) تولید شده است و مشاهدات مشابه دیگری نیز به کشف قمر اقیانوسی «اروپا» (Europa) در پیرامون سیاره «مشتری» منجر شد.

به گفته کوهن، این امر نامعمولی نیست که سنجش های ذرات پرانرژی مقدمه‌ای بر کشف جهان‌های اقیانوسی باشد.

اینکه کدام قمر اورانوس منبع این پدیده و جهان اقیانوسی جدید است – قمر میراندا کوچکترین در میان پنج قمر بزرگ اورانوس یا آریل روشن‌ترین قمر این سیاره – در حال حاضر احتمال هر کدام ۵۰-۵۰ است و ممکن است هر کدام از آنها یا حتی هر دوی آن ها باشند. هر دوی این قمرها به تازگی علائمی از تجدیدسطح زمین‌شناختی نشان داده اند که می‌تواند مطابق با وجود فوران مواد مایع از درون آنها باشد.

اما تا کنون تنها یک مجموعه از داده‌ها (مربوط به ماموریت وویجر۲) در اختیار دانشمندان قرار دارد. دانشمندان علوم سیارات بطور فزاینده‌ای حامی اجرای یک ماموریت دیگر مختص بررسی اورانوس و احتمالا همراه با سیاره «نپتون» هستند. پدیده‌های عجیبی در دنیای این سیارات در انتظار دانشمندان و علاقمندان علوم فضایی است که وجود اقمار اقیانوسی تنها تزیینات روی کیک ‌آنها به شمار می‌رود.

اورانوس از سیارات موسوم به «غول گازی» منظومه خورشیدی است. غول گازی به سیاره های بزرگی گفته می‌شود که عمدتا از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده‌ و به آنها «ستاره‌های ناکام» هم گفته‌ می‌شود. زیرا دارای عناصر بنیادین همانند ستاره‌ها هستند. در دهه ۱۹۹۰ میلادی مشخص شد که دو سیاره اورانوس و نپتون در واقع کلاس متمایزی از سیاره های بزرگ هستند که عمدتا از مواد سنگین و فرّار تشکیل شده‌اند که به این مواد اصطلاحا «یخ» گفته می‌شود.

5858

کد خبر 1747552

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: نجوم منظومه شمسی سیاره اورانوس میدان مغناطیسی الکترون ها داده ها وویجر ۲

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۰۱۷۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برگزاری بیست و دومین نشست شورای عالی اتحادیه دانشگاه ها و مراکز پژوهشی ساحلی و دریایی

تین نیوز

بیست و دومین نشست شورای عالی اتحادیه دانشگاه ها و مراکز پژوهشی ساحلی و دریایی چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳در پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی برگزار می شود.

به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، در این نشست که به مناسبت روز ملی خلیج فارس برگزار می شود قرار است اقدامات دانشگاه ها و مراکز پژوهشی دریایی در مسیر دستیابی به اهداف سیاست های کلی توسعه دریامحور ابلاغی مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، مورد بحث و بررسی و تبادل نظر قرار گیرد. 

همچنین درخواست عضویت های جدید و انتخاب رئیس و دبیر ادواری جدید اتحادیه دانشگاه ها و مراکز پژوهشی ساحلی و دریایی در این نشست، مورد بررسی قرار می گیرد. 

طبق برنامه نشست، مقرر است توسط پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی ظرفیت ها و توانایی های «کاوشگر خلیج فارس» معرفی و گزارشی از گشت های اخیر این کاوشگر و برنامه های تحقیقاتی آتی آن در حوضه های آبی جنوبی کشور، ارایه گردد. 

شایان ذکر است، اتحادیه دانشگاه ها و مراکز پژوهشی ساحلی و دریایی به منظور هماهنگی و گسترش تعامل آموزشی و پژوهشی میان دانشگاه ها و مراکز پژوهشی دریایی کشور و نیز ارتقای سطح علوم دریایی به پیشنهاد پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی در سال ۱۳۸۶ تاسیس شد و از آن زمان با برگزاری ۲۱ نشست شورای عالی با حضور روسا یا نمایندگان دانشگاه های عضو، ۱۹ دانشگاه و مرکز پژوهشی را به عضویت پذیرفته است.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه اقیانوس شناسی و علوم جوی، از مهمترین اقدامات و دستاوردهای اتحادیه تابحال، برگزاری نشست های کارگروه های تخصصی، تدوین اساسنامه و آیین نامه های مرتبط با فعالیت های اتحادیه، دیدار با مقامات و مسئولان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و مدیران ارشد دریایی کشور، ورود موضوع اقیانوس شناسی به عنوان یکی از اولویت ها در نقشه جامع علمی کشور، تهیه سند راهبردی توسعه آموزش عالی کشور در حوزه علوم و فنون دریایی و اقیانوسی، همکاری در برگزاری کنفرانس های علمی مانند RCOWA-۲۰۱۷ و RCOWA-۲۰۲۰، برگزاری برنامه های مناسبتی مشترک (روز ملی خلیج فارس، روز جهانی دریا و اقیانوس، روز منطقه ای دریای خزر)، توسعه وب سایت محققان دریای خزر (http://caspianexpert.inio.ac.ir/)و مشارکت در حضور محققان دانشگاه ها در برنامه های کاوشگر خلیج فارس بوده است.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید